Uitgangspunt van dit project is de compositie Three Voices van Morton Feldman, met drie stemmen waarvan één live gezongen is, en de andere twee op band zijn ingezongen. Feldman stipuleerde – zijn aanwijzingen voor de uitvoering van dit stuk zijn voor zijn doen opvallend precies – dat een zangeres voor twee grote luidsprekers moet staan, als zouden deze twee graftombes zijn. Hij schreef Three Voices in 1982 voor de zangeres Joan La Barbara, als hommage aan en ter nagedachtenis van de schilder Philip Guston en de dichter Frank O'Hara. Feldman stuurde de partituur per post naar La Barbara op. In een bijgevoegde brief vergeleek hij de drievoudige partituur met een kleed dat haar perfect zou passen.

Iets meer dan dertig jaar later laat zangeres Els Mondelaers haar stem in drievoud klinken: zoals Joan La Barbara zal ook zij zowel de live partituur zingen, als de twee klankbanden inzingen.Three Voices heeft een strak, repetitief en daardoor dwingend karakter. Het is een emotioneel geladen compositie; technisch gezien een tour de force. Els Mondelaers zal de twee tapes beetje bij beetje instuderen en inzingen; eenmaal op scène zal ze meer dan vijftig minuten lang zingen, en terwijl ze die derde partituur zingt, zal ze zich verhouden tot de eerdere opnames van haar eigen stem die op dat moment uit boxen weerklinken. Voor de opname op de tapes wordt er samengewerkt met ChampdAction. Danseres Marie De Corte gaat in dialoog met deze driestemmige installatie en biedt als dansend lichaam krachtig weerwerk aan de monumentaliteit van Three Voices. De voorstelling kan als een derde luik worden beschouwd van een trilogie voor en door Marie De Corte, die bestaat uit Mijn solo voor Marie (Vernietigd) (1997), Lamentatio (2009) en Real, So Real,(2015).

choreografie: Marc Vanrunxt

dans: Marie De Corte

sopraan: Els Mondelaers

muziek: Three Voices van Morton Feldman

scenografie: Koenraad Dedobbeleer styling

kostuums: Marc Vanrunxt

opname en montage: Simon Van der Beken & Thomas Moore

advies: Marie-Anne Schotte

licht & techniek: Stef Alleweireldt

geluid: Simon Van der Beken

productie: Kunst/Werk

coproductie: ChampdAction, Concertgebouw Brugge, TAKT Dommelhof