TIME CANVAS 2011

TIME CANVAS 2011
Kill the symbols of the past to enable their rebirth

De succesformule TIME CANVAS van Champ d’Action en M HKA is al aan zijn 8^ste editie toe.  TIME CANVAS is een uniek platform waar onderzocht wordt welke de maatschappelijke betekenis is van muziek, wat haar relatie is tot andere kunstvormen en hoe dit best gecommuniceerd wordt naar een publiek dat geïnteresseerd is in hedendaagse kunst in de brede zin van het woord. . 
Time Canvas [2011] volgt het dubbelspoor van instrumentale virtuositeit en creatieve vernietiging. vertrekkend vanuit de performance For a Violin Solo van Nam June Paik.

Voor meer info en voortdurende updates  over het TIME CANVAS 2011 programma kan u terecht op www.champdaction.be  

Op het programma :

Peter Jacquemyn  -  Twee snaren sculptuur 

(een zo lang mogelijk snaarinstrument doorheen het Muhka)

Soms wil ik een geluid, kathedralen breed en hoog,

Soms moet het snijden, als een gewet mes,

Soms wordt het honingzoet of boterzacht...

Peter Jacquemyn, geboren in 1963 in Schaarbeek, woont en werkt in Brakel. Hij is een veelzijdig kunstenaar, beeldhouwt, maakt sculpturen, schetsen en tekeningen en is ook op muzikaal vlak erg actief. Als beeldhouwer bevrijdt hij met bijl en kettingzaag zijn expressionistische sculpturen uit het hout. Zijn concerten en performances zijn even spectaculair. Met ongebreidelde energie worstelt hij lievdevol met zijn contrabas. Een gevecht waarin alle middelen geoorloofd zijn: Strijkstokken (1,2 of 3), gedeukte drankblikjes, plastic zakjes, gekreukt papier, dempers, koperblazers, herspannen snaren... Hiermee plaatst Peter zich tussen Belgiës' meest interessante improvisatiemuzikanten met een gerechtvaardigde internationale reputatie. Als beeldend kunstenaar exposeert hij in binnen- en buitenland

Zwerm - Infiltrationen

Het nieuwe werk voor vier elektrische gitaren en live-electronics Infiltrationen van Stefan Prins, bouwt verder op de deconstructie van de “typische” gitaargestiek zoals die reeds te vinden is in “Not I”, zijn werk voor elektrische gitaar en live-electronics (2007). De deconstructie wordt in dit nieuwe werk, in navolging van gitaar-pioniers als Keith Rowe en Fred Frith, nog verder doorgetrokken: de e-gitaren worden als een horizontaal liggend open circuit van zes snaren beschouwd (“tabletop guitar”), dat een directe vertaling naar klank mogelijk maakt van de manipulaties door de muzikant, met (al dan niet ge-automatiseerd) huis-, tuin- en keukenmateriaal. De live-electronics hebben dan weer tot doel deze link tussen actie en klankresultaat in verschillende gradaties te verstoren. Vast staat dat dit stuk op zoek zal gaan naar een dynamische & veellagige klankwereld met duidelijke linken naar de “noise music” uit de jaren ’70 - ’80.

Champ d’Action huiscomponist Stefan Prins woont en werkt momenteel in de VS in het kader van zijn Phd aan de Harvard University. Voor de gelegenheid van Time Canvas 2011 werkt het elektrisch gitaarkwartet Zwerm een Infiltrationen versie uit met gebruik van de originele elektronische tapes maar zonder live-electronics.

Door:

Zwerm: Johannes Westendorp, Matthias Koole, Bruno Nelissen, Toon Callier

Live-electronics: Roel Das

Mr. Probe - Hyperkinetica

(Bruno Nelissen & Marieke Berendsen)

Hyperkinetica draait om snelheid. Loze virtuositeit uit het verleden en het nu worden naast en door elkaar gelegd. En wat blijkt: er is in de tussenliggende tijd niet veel veranderd, alleen de viool is een elektrische gitaar geworden. Acrobatiek op het instrument, daarmee wordt gespeeld in Hyperkinetica. Deze acrobatiek wordt vakkundig omgevormd tot iets wat we in het museum kunnen bewaren: twee videostandbeelden, ter nagedachtenis aan de virtuoze viool en e-gitaar.

Tim Vets - Live Coding Sessie

Een live coding sessie waar enkel gebruik gemaakt wordt van het auditieve 'schroot' van een computer. De ruis van de geluidskaart, het microsonische lawaai van de processor...Een Pure Data patch wordt van uit het niets opgebouwd met als voedingsbodem enkel deze als overbodig of zelfs ongewenst beschouwde klanken. Op tien minuten tijd wordt de patch zodanig uitgebouwd dat de machine quasi uit haar voegen barst. Hiermee wordt zolang doorgegaan tot er zich een fatale crash voordoet.

Hans Beckers - SONARE MACHINA 

Geluidskunstenaar en performer Hans Beckers legt in de beeldende muziekvoorstelling ‘Sonare Machina de nadruk op de esthetica en de ritmiek van geluid, ruis en stilte. Met zelfgecreëerde instrumenten toont hij dat voorwerpen die normaal gezien niet gemaakt zijn om muziek mee te spelen volwaardige muziekinstrumenten zijn.

Voor deze voorstelling werd een orkest geconstrueerd met als solisten onder meer eiersnijders, ijscoupes, zeven en papaverbollen. Elk instrument wordt afzonderlijk aangedreven door een relais uit een oude telefooncentrale en kan worden gezien als een medemuzikant met elk een eigen inbreng en vorm van improvisatie.

Voor deze instrumenten werd een compositie gemaakt, waarbij de performer en zijn ‘tafelruismachine’ een muzikale dialoog met deze ‘medemuzikanten’ aangaat.

Met de ‘tafelruismachine’ worden normaal ‘onhoorbare’ geluiden door magnetisch veld, hoorbaar gemaakt.?Een verscheidenheid aan materialen wordt door middel van compositie en improvisatie gestemd en ritmisch, melodisch en harmonisch bespeeld.?

Nico Couck en Laura Broux  - Tristan Murail, Vampyr!  

Sinds de tweede helft van de twintigste eeuw beginnen rock en metal een steeds grotere impact te hebben op de Westerse muziek. Dit gegeven gaat de Franse componist Tristan Murail niet onopgemerkt voorbij. In Vampyr! (1986) combineert hij de zwaarste rock met de klassieke perceptie van muziek. Chaotische solo's, pompende ritmes en hevige distortion. Murail heeft de elektrische gitaar  getemd.
<!--[endif]-->

Visueel kunstenares Laura Broux onderzocht hoe deze irreële combinatie via beeld kan worden vertolkt. Het resultaat is een on-the-spot reagerende projectie van hoe gitarist Nico Couck Vampyr! zal interpreteren.

Johannes Westendorp – Gebruiksaanwijzing

Span zes snaren over een plank en je hebt een gitaar. Schroef er een pick-up onder en hij is elektrisch. Johannes Westendorp demonstreert op Timecanvas 2011 in een gestileerde performance getiteld 'Gebruiksaanwijzing' hoe in exact 10 minuten het populairste instrument van de afgelopen vijftig jaar te bouwen is. En zal vervolgens een 10 seconden durende solo geven.

Yuri Landman – Motor String Performance

Experimenteel instrumentenbouwer Yuri Landman zal op Time Canvas zijn eerste solo-performance opvoeren. Een minimaal muziekstuk waarbij hij met een lange snaarinstallatie van meer dan tien meter lang en aanvullende snareninstrumenten percussieve patronen speelt, in combinatie met motorisch aangedreven instrumenten en electronica. Speciaal voor het Champ d’Action Monochord Ensemble ontwikkelde hij enkele experimentele monochord instrumenten en gaf hij onlangs de workshop ‘Making the Monochord’.

Jan Lauwers – Last Guitar Monster

Jan Lauwers (BE, 1957) is een kunstenaar die zowat elk medium hanteert. De afgelopen twintig jaar werd hij wereldwijd bekend met zijn theaterwerk en zijn legendarische gezelschap Needcompany, opgericht in Brussel in 1986. Ondertussen bouwde hij aan een aanzienlijk oeuvre beeldend werk.

Het gouden Last Guitar Monster is een zichzelf bespelende feedback gitaar die refereert aan de masturbatiegitaar van Jimi hendrix en The Great Masturbator van Salvador Dalí wiens anagram Avida Dollars ook een dramatische knipoog geeft naar het vulgair kapitalistisch systeem waarvoor we sinds de val van de muur in Berlijn gekozen hebben. Voor TIME CANVAS ontwierp Jan Lauwers speciaal een tweede versie van zijn Last Guitar Monster.

Angelo Wellen en Karel van de Peer - Multi Media Installatie

The interactive installation questions the statue of rock idols in our modern culture, penetrated by modern technology. Statements like Jimi Hendrix, Pink floyd, the Who, ...What is their position, influence and inheritance? Is our world turning into a place of boredom, repetition and monotony? The installation triggers social fields of control, music and humanity.

Jo Caimo - One For Violin

zoekt naar ritme. Ritme dat resulteert in beeld en/of geluid.

InnerRhythms: 'onderbewuste' ritmes die misschien wel je gemoedstoestand mee bepalen.

Zoals je ademhaling, je zicht op de wereld, de bewegingen van je lichaam.

Bij deze performance:

voert Jo Caimo ‘One for Violin’ van Nam June Paik uit - een viool die met 2 armen langzaam boven het hoofd wordt getild en uiteindelijk met brute kracht kapot wordt geslagen - met 6 camera's op zijn lichaam. Kniëen, ellebogen, borst en voorhoofd zijn van alziende oogjes voorzien. Die aparte filmpjes worden in een compositie bij elkaar gebracht en geprojecteerd. Het geheel is alom vervreemdend en intrigerend. Door deconstructie ontstaat er iets nieuws. Na de performance wordt de opname in herhaling afgespeeld met op de voorgrond restjes viool.

Serge Verstockt - Per Una Corda

Het nieuwe werk van componist Serge Verstockt ´Per Una Corda´ zal op Time Canvas 2011 in première gaan. Voor het schrijven van deze grafische compositie liet Verstockt zich inspireren door de strijkkwartetten van de Griekse componist en architect Iannis Xenakis. Het stuk zal worden uitgevoerd door het nieuwe Champ d´Action Monochord Ensemble het strijkkwartet en deelnemers van de workshop Making the Monochord!

Champ d´Action Monochord Ensemble:

Ann Eysermans, Kris Delacourt, Benedikt Lenski en Serge Verstockt

Arne Deforce - Cellist

Arne Deforce is gekend om zijn gedreven en gepassioneerde interpretaties van hedendaagse en experimentele muziek. Zijn inventieve programma’s onderzoeken nieuwe muzikale expressievormen waarin vooral een ontmoeting met ‘het andere’ van het instrument en het onbevangen creatieve luisteren zelf centraal staan. Hij concentreert zich voornamelijk op het solo- en kamermuziek repertoire, met een specialisatie in de zogenaamde ‘onspeelbare’ maar wel ‘uitvoerbare’ werken van bv. Iannis Xenakis, Richard Barrett, John Cage, Brian Ferneyhough.

Lode Leire - Contrabas

Geboren 16 dec 1965 te Waregem. Middelbare studies aan het Sint-michielscollege te Brasschaat en de kunsthumaniora te Anwerpen. Eerste prijs op de pro civitate wedstrijd in 1984. Hoger diploma contrabas en kamermuziek met grote onderscheiding aan het conservatorium te Brussel in de klas van Maurice Aerts in 1990. Verdere studies bij Franco Petracchi en Gary Karr.Solobassist van het kamerorkest Beethovenacademie van 1989 tot 2007.Gespeeld onder grote dirigenten als Christopher Hogwood,Bernard Haitink,Valerie Gergiev Gustavo Dudamel,Simon Ratlle en andere.

Solobassist van het ensemble champ d'action.diverse solouitvoeringen ook met orkest in Usa,Brazilie, Nederland, Frankrijk,Spanje. Hoofddocent aan het conservatorium te Antwerpen sinds 1993 met afgestudeerde leerlingen in het rotterdams filharmonisch orkest,Berliner philharmoniker en het concertgebouw. Docent contrabas voor sim aan het conservatorium van Valencia sinds 2008.Vaste vervanger bij het rotterdams philharmonisch orkest,de filharmonie van Antwerpen en diverse andere ensembles in Vlaanderen en Nederland.

Takao Hyakutome, violinist/composer

Takao Hyakutome is a Japanese violinist and composer from Sapporo. He has studied in the Royal Flemish Conservatory of Antwerp and the Conservatory of Maastricht with Prof. Dirk Verelst (violin and chamber music) and Prof. Wim Henderickx (composition).

 He won prizes in several international competitions such as Premio Geminiani in Verona, Italy, Violin Solo Competition in Cremona, Italy, and Contemporary Chamber Music Competition in Cracow, Poland.

 Currently Takao does research on the extended violin techniques, while working together with the Antwerp based contemporary music ensemble, Champ d'Action.

JEROEN ROBBRECHT, altviool

Jeroen Robbrecht (°1962) begon viool te spelen op 8-jarige leeftijd aan de Muziekacademie van Londerzeel bij Rosa Lagrou. Daarna zette hij zijn studies verder aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel in de klas van Georges Octors, waar hij naast het Hoger Diploma viool ook prijzen van notenleer, kamermuziek en harmonie behaalde.

Al snel werd hij eerste violist bij het kamerorkest Sinfonia, het Nieuw Belgisch Kamerorkest en later concertmeester bij Prima La Musica. Pas op latere leeftijd groeide zijn liefde voor de altviool. Sindsdien legt hij zich met veel plezier toe op het altvioolrepertoire.

Als solist altviool speelt Jeroen in diverse ensembles en orkesten zoals het Prometheus Ensemble, I Fiamminghi, het Vlaams Radio Orkest (waar hij ook de solopartij viola d’amore voor zijn rekening nam in Sinfonietta  van Leoš Janá?ek en in Puccini’s Butterfly), Klangverwaltung (München), het Orquesta Pablo De Sarasate (Pamplona) en op vele podia in België, de meeste Europese landen en o.a. in Japan, De Bermuda Eilanden, Verenigde Emiraten, Zwitserland en IJsland.

Als vertolker van hedendaagse muziek speelde Jeroen onder meer altviool solo bij Champ D’Action, Musique Nouvelle en Ictus. Als solist trad hij al op in het Paleis voor Schone Kunsten, de Koningin Elizabethzaal, De Bijloke, het Concertgebouw Amsterdam, de Franz Liszt zaal in Boedapest en het Schloss Herrenchiemsee in Duitsland.

Een grote liefde van Jeroen Robbrecht is kamermuziek: hij was jarenlang altviolist bij het Quadro-Strijkkwartet met concerten over de hele wereld.

Jeroen Robbrecht heeft een uitgebreide discografie, zowel in het klassieke repertoire ( met o.a. Sinfonia, Prima La Musica, I Fiamminghi) als in het moderne werk (met o.a. Quadro, Champ D’Action, Musique Nouvelle, Ictus)

Tevens is hij leraar viool en altviool aan de Muziekacademie van Beveren, waar hij met veel enthousiasme zijn passie voor de muziek probeert over te brengen op zijn leerlingen. 

Paganini Project

Violist Takao Hyakutome en gitarist Nico Couck gaan in duet of in duel met een studie van de beroemde vioolvirtuoos of ‘duivelsviolist’ Niccolò Paganini.

klik hier en volg de laatste ontwikkelingen in het artistieke werkproces van Time Canvas!

Kalender

© 2004-2024 ChampdAction