English

JEFF NICHOLS

Jeff Nichols groeide op in Indiana en begon op negenjarige leeftijd piano en compositie te studeren. Niet lang daarna schreef hij muziek waarvoor hij vooral inspiratie zocht in partituren en opnames van de na-oorlogse Europese en Amerikaanse avant-garde componisten die hij ontdekte in de gemeentelijke bibliotheek.

Hij studeerde bij Milton Babbit en Donald Martino aan de Universiteiten van Juilliard, Princeton en Harvard.

Nichols’ muziek werd uitgevoerd door de belangrijkste ensembles in de Verenigde Staten, Korea, Italië en Duitsland. Zij muziek wordt uitgegeven door Theodore Presser en C.F. Peters.

Hij won o.m een een Guggenheim Fellowship en een opdracht van de Fromm Music Foundation. Actuele projecten zijn oa een pianoconcerto voor pianist Marilyn Nonken die ook al Nichols’ ‘Chelsea Square’ op CRI opnam en een sextet voor twee klarinetten en strijkkwartet (gecomponeerd voor klarinettisten Charles Neidich, Ayoko Oshima en het Sherry Quartet). In de herfst van 2005 creëerde het in Boston residerende ensemble Dinosaur Annex met contra alt Ellen Rabiner zijn stuk ‘Wakefulness’ op een tekst van John Ashbery.

Nichols is ook actief als schrijver over muziek en maakte papers over de muziek van Beethoven, Schumann en Bartok. Nichols gaf ook les aan de Universiteiten van Columbia en Harvard en is op dit ogenblik muziekdocent aan het Queens College en aan het Graduate Center aan de Universiteit van New York. Hij woont in Brooklyn met zijn vrouw Anne Stone en hun twee zonen Aaron en Gabriel.

by the night-wind sent

voor blokfluit, gitaar, contrabass, percussie en piano

Dit korte stuk is in essentie een begeleide solo voor renaissance Altfluit.

Hoewel elk ander instrument in het ensemble zijn eigen karakteristieke materialen heeft , worden hun onafhankelijke identiteiten meer gesuggereerd dan gerealiseerd.

Af en toe komt het ensemble tussen met materiaal dat de solist in de ene of gene richting trekt naar een meer actieve of reflectieve stemming. Maar meestal leidt de blokfluit en bootsen de andere instrumenten andere werelden na.

De titel komt uit een gedicht van Shelley ‘ Hymne aan intellectuele schoonheid’.

En hoewel het stuk bepaalde aspecten van de nachtelijke teneur goed weergeeft - ‘de blokfluit als eenzame protagonist met stemmen van geesten uit andere werelden, weergegeven door de andere instrumenten’ - , is de voornaamste reden waarom ik deze titel koos, Shelley’s vooruitziende blik op de algemene gevoelens die waarachtig blijven voor de meeste kunstenaars tot op de dag van vandaag en die altijd bij me zijn terwijl ik schrijf.

Allemaal willen we momenten van schoonheid vasthouden in tijd en we zijn er ons van bewust dat geen systeem, filosofie of transcendente krachten ons kunnen garanderen dat we schoonheid zullen vinden. En toch blijven we onszelf uitdrukken, want heel af en toe en op onvoorspelbare wijze zijn we in staat om ons los te rukken van twijfel, kans en doofheid via geluiden die iets in zich hebben van gratie en waarheid.